Üvey Kardeşim Olmaz Deyip Verdi

Sana söyledim, artık bir erkek arkadaşım var…” diye başladı üvey kız kardeşim. Bana karşı koymaya çalışıyordu ama beden dili başka şey söylüyordu. “Artık aramızda bir şey olamaz, zaten sevgilin de var,” diye devam etti. Sözler ağzından çıkıyordu ama gözleri hâlâ üzerimdeydi.

Odanın kapısını kapattım, bakıştık. Aramızdaki gerilim haftalardır vardı. Nihayet dayanamayıp itiraf etti:

“Tamam… Bana bakıp 31 çekebilirsin… Ama o kadar. Hepsi bu. Daha fazla değil.”

Ama ikimiz de yalan söylediğimizi biliyorduk. Gözlerimi üzerinden çekemiyordum. İnce şortu kalçalarını ortaya çıkarıyor, dar tişörtü sertleşmiş meme uçlarını belli ediyordu. Gergin nefesi, kontrolünü kaybetmek üzere olduğunu anlatıyordu. Bana doğru yaklaştı, “Ama sakın yaklaşma,” dedi… sonra da bir adım daha yaklaştı.

Elini kasığıma götürdüğünde oyun bozuldu. Sözler bitti, bedenler konuşmaya başladı. Dudaklarımız birleştiğinde artık geri dönüş yoktu. “Yakalanırsak…” diye fısıldadı. Ama o an umurumuzda değildi.

Üzerindeki ince şortu indirirken iç çamaşırının çoktan ıslandığını gördüm. “Bunu yapmamalıyız… ama seni çok istiyorum,” dedi. Ellerim kalçalarını kavrarken dizlerimi kırdı, yere çöktü. Sertleşen aletimi eline aldı. Artık durdurulamazdı.

Bu sadece yasak bir yakınlık değildi—bu kontrolsüz bir çekimdi. İlk başta yalnızca bakmama izin verdiğini söylemişti… ama sonunda tam bir sikiş kaçınılmaz hale geldi. Kapılar kapandı, nefesler hızlandı, kurallar yıkıldı.

Ve o an anladım: Bu ilk seferdi… ama son olmayacaktı.