JUL-032: Kaynatam Zorla İçime Boşaldı

Rui yıllardır evli ama hâlâ çocuk yok. Her ay ovülasyon haftasında işi sıkı tutuyor, kocasını yatağa çekiyor ama nafile… Herif ya erken boşalıyor ya da kalkmıyor bile. Kadın taş gibi memeleriyle, ıslak amıyla bekliyor ama sonuç hep hüsran.

Aynı evde yaşadıkları kayınpeder bu duruma daha fazla katlanamıyor. “Bir torun görecek miyim ben bu hayatta?” diye içten içe yanıyor. Gelini her gün bu kadar aç, bu kadar boş, bu kadar kullanılmamış görünce sonunda patlıyor.

Bir gece, Rui koridordan geçerken yaşlı adam onu sıkıştırıyor. Rui önce geri çekiliyor, “Olmaz…” diyor ama bedeni çoktan kararını vermiş. Yıllardır ilk defa biri onu gerçekten istiyor. O erkek gibi öpen, sıkı tutan, içine tam giren biri. Direnmek yok artık.

Salonun ortasında duvara yaslanıyor, kayınpederin eli kalçasında, dili kulağında, “Torunum burada başlayacak,” diye fısıldıyor. Rui’nin bacakları titriyor, ıslak deliği sonuna kadar açılıyor. Bu kez geri dönüş yok. İçe boşalma kaçınılmaz.

Birkaç dakika sonra Rui’nin içi sıcacık dölle dolmuş durumda. Sessizlik içinde tek duyulan şey ikisinin nefesleri… Bu evde artık biri gerçekten sikiyor.